کشور آلمان با نام رسمی جمهوری فدرال آلمان کشوری در قاره اروپا با پایتخت برلین است و با 82 میلیون نفر، پرجمعیت‌ترین کشور اروپا است.
آلمان دارای نظام سیاسی جمهوری فدرال دموکراتیک پارلمانی بوده و دارای 16 ایالت است. این ایالت‌ها می‌توانند در برخی مسایل مستقل عمل کنند. آلمان هم اکنون یکی از صنعتی‌ترین کشورهای جهان است و به عنوان ثروتمندترین عضو اتحادیه اروپا، موتور اقتصادیِ حوزهٔ پولیِ یورو محسوب می‌شود. شهرهای بزرگ آلمان برلین، هامبورگ، مونیخ و فرانکفورت هستند.
سیستم انتخاباتی آلمان
سیستم انتخاباتی آلمان به عنوان یک سیستم تناسبی شخصی طبقه بندی شده است یا همانطور که در نیوزلند شناخته شده و معروف شده است به عنوان یک سیستم تناسبی چند عضوی. ضرورت این سیستم در این است که در آن یک رأی شخصی در حوزه های تک عضوی با اصل نمایندگی نسبی ترکیب می‌شود.
سیستم جدید به موجب قانون اساسی جمهوری فدرال آلمان بوجود آمده است. این امر نتیجه‌ای از ورود احزاب بود که منجر به داد و ستد میان نیروهای دمکراتیک در آلمان غربی شد. چنانچه قانون اساسی در ابتدا در نظر گرفته شده بود تا قانونی باشد، اما ضرورتاً از سال 1949 غیرقابل تغییر مانده است .
تقریباً پارلمان آلمان (بوندستاگ) 656 کرسی دارد و احتمال افزایش کرسی‌ها نمی‌رود . هر رأی دهنده 2 رأی دارد . اولین رأی ، رأی شخصی است که به کاندیدای مخصوص دریکی از 328 حوزه های تک عضوی اعطا می شود . دومین رأی یک رأی حزبی است که به یک لیست حزبی درسطح دولت فدرال داده می‌شود.
کاندیداها مجاز هستند تا در حوزه های تک عضوی با هم به رقابت بپردازند به همان میزان و همزمان برای لیست حزبی می تواند با هم رقابت کننده. کاندیداهایی که اکثریت لازم را در حوزه های تک عضوی را بدست آورده اند، انتخاب شده محسوب می شوند . هرچند رأی دوم تعیین خواهد کرد که چه تعدادی نماینده از هر حزب به باندستاگ فرستاده می شود .
درسطح ملی ، هم رأی های دوم برای احزاب جمع زده می شود . تنها احزابی که بیش از 5 % از آراء را درسطح ملی بدست می آورند یا متناوباً با داشتن سه عضو که انتخاب شده اند مستقیماً در حوزه های تک عضوی در تخصیص ملی لیست کرسیهای نمایندگی تناسبی مدنظر قرار می گیرند .
تعدادی از کرسی هایی که مستقیماً توسط یک حزب در حوزه های تک عضوی یک دولت فدرال بدست آمده است، سپس از کل تعداد کرسی هایی که تخصیص یافته شده است، به لیست حزبی کم می شود.
سیستم انتخاباتی آلمان همانطور که بعضی وقت ها حمایت شده است ، یک سیستم ترکیبی نیست بلکه یک سیستم نمایندگی نسبی است . آن از سیستم نمایندگی تناسبی مختلف است تنها به این جهت که 5% از آراء در سطح ملی جدا می‌کند خیلی از احزاب کوچک را از نمایندگی پارلمان و تقدیر می کند از نمایندگی نسبی در درجه و سطح نسبتاً وسیعی از نیروهای سیاسی و اجتماعی در پارلمان نماینده هستند. بعلاوه سیستم انتخاباتی آلمان برای تغییرات سیاسی و اجتماعی باز است .
رأی شخصی به یک کاندیدا در حوزه های تک عضوی معطوف به این است که (تا) روابط مخفی و
بسته ایی میان رأی دهنده و نمایندگانشان تضمین شود، هرچند در عمل امتیازات این حوزه ها را نباید بطور فزآینده‌ای برآورد شود . در آلمان ،انتخابات در حوزه های تک عضو اساساً بر برتری و پیروزی حزبی مبتنی است نه شخص کاندیدا.
بعلاوه سیستم دو دوری رأی دهندگان را قادر می سازد تا رأی شان را بطور منظم میان احزاب احتمالی و احزاب موجود تقسیم و جدا کنند. در حقیقت جداکردن (قسمت کردن ) میان طرفداران احزاب کوچکتر امری معمول است.
چون کاندیداهای احزاب کوچکتر شانس کمتری برای برنده شدن در حوزه تک عضوی دارند ، طرفدارانشان رأی اولشان را به کاندیداهای حوزه انتخابیه می دهند. درون یک حزب بزرگ مشابهاً طرفداران احزاب وسیعتر ممکن است رأی دوشان را قرض بدهند به یک حزب کوچکتر در بطن اتحادیه منظور مطمئن شدن از اینکه آن بدست می آورد آراء قانونی لازم را.
سپس رایی که جدا می شود بطور تاکتیکی ، بوسیله رأی دهنده مورد استفاده می شود تا از شریک متحد حزبیشان حمایت کند یا حداقل برتری و نفوق اتحادشان را نشان دهند.
برای دست یابی و بوجود آوردن نتایج نسبی بالا، سیستم انتخاباتی یک اکثریت ساختی را درست می کند جایی که یک حزب یک اکثریت مطلقی را از کرسیهای پارلمان از یک حداقل آراء عمومی بدست می آورد خیلی مبهم است . درحقیقت بیش از 5 دهه گذشته در آلمان اکثریت ساختی اتفاق نیفتاده است .
دولت ائتلافی آلمان معمولاُ محکم و باثبات است و مشروعیتش را از انتخاب کنندگان می گیرد. به دلیل وجود محرک های ساختن اتحاد و مشارکت ، تعداد زیادی از آلمانی ها یک دولت ائتلافی را به حکومت تک حزبی ترجیح می دهند.
وظیفه کنترل اصلی بوسیله یک دسته ای که منصفانه و عادلانه نماینده شده است اجرا می شود توجه کردن به این نکته مهم است که روابط میان حکومت و گروهها در سیاست های آلمان مجهول تر و مهیج تر از تعارض تضاد و دشمنی است، هرچند این مهم نتیجه ای از تاریخ و جامعه سیاسی است تا سیستم انتخاباتی.
شرایط انتخاب کنندگان
این امر بدان معنی است که شهروند آلمانی با هر مذهب،نژاد ،تحصیلات ، جنسیت ، دارایی یا با هر میزان مالیاتی که می پردازد حق دارد برای یک دوره 4 ساله انتخاب می‌شوند، بنابراین در جمهوری فدرال آلمان هیچ سیستم طبقاتی برای رأی دادن وجود ندارد.
تمامی آلمان‌هایی که حق شرکت در انتخابات را دارند باید در روز انتخابات حداقل 18 سال تمام سن داشته و در ناحیه یا منطقه انتخاباتی برای حداقل 3 ماه اقامت داشته باشند و نباید به موجب آراء قضایی با عدم صلاحیت مواجه شده باشند. مطابق با اصلاحیه ایی که در قانون انتخاباتی فدرال در سال 1985 بعمل آمد حق رأی برای اتباع آلمانی که خارج از آلمان زندگی می کنند نیز درنظر گرفته شده است. در حال حاضر آلمان هایی که دریکی از کشورهای عضو شورای اروپا زندگی می کنند نیز حق شرکت در انتخابات جمهوری فدرال آلمان را بدون توجه به این امر که برای چه مدتی در خارج از کشور زندگی کرده اند ، دارند . اتباع آلمانی که در سایر کشورها زندگی می‌کنند درطی اولین 10 سال از زمانی که جمهوری فدرال را ترک کرده‌اند می‌توانند در انتخابات شرکت کنند مشروط به اینکه قبل از
ترک کشور، برای حداقل 3 ماه اقامت مداوم در سرزمین فدرال داشته بوده باشند.
شرایط انتخاب شوندگان
واجدین شرایط برای کاندیداتوری نمایندگی مجلس شامل کلیه افرادی است که تبعه آلمان برای حداقل یکسال بوده و حداقل 18 سال تمام سن داشته باشند و براساس مقررات و قوانین خاص مصوب در این کشور سلب صلاحیت نشده باشند .
کاندیداها ممکن است بوسیله احزاب سیاسی و افرادی که حق شرکت در انتخابات را دارند معرفی شوند. افرادی که عضو حزب نیستند می توانند تنها برای انتخابات در یک حوزه انتخابیه کاندید شوند، به عبارت دیگر آنها نمی توانند در فهرست Landها (یا ناحیه ها یا سرزمین ها) قرار بگیرند . تنها احزاب از چنین حقی برخورده‌اند، در عمل تنها احزاب هستند که کاندیداها را در انتخابات فدرال و ایالتی معرفی می‌کنند.
نامزدهایی از حوزه انتخابیه که عضو حزب نیستند باید از حمایت حداقل 200 نفر که حق شرکت در انتخابات در آن حوزه انتخابیه را دارند برخوردار باشند و این افراد باید کاندیداتوری نامزدها را امضاء نمایند. این امر در خصوص احزابی که در پارلمان نماینده ندارند نیز صدق می کند. به منظور پذیرش فهرست Land ها این احزاب باید از سوی بیش از 2000 نفر افراد واجد شرایط شرکت در انتخابات در ایالت متبوع تایید شوند. حوزه انتخابیه حزب و فهرست کاندیداها از طریق رأی گیری مخفی و بوسیله اعضاء یا نمایندگان انتخاب شده از سوی اعضاء برگزیده می‌شوند.
البته این رویه به لحاظ این که شانس انتخاب شدن احزاب کوچکتر در آن وجود ندارد قابل انتقاد است و در واقع تبعیض نسبت به آنان است.
